Wij zijn ik.

R' of R accent is een initiatief uit 2006 van Jos Geerligs. Toen waren er allerhande reden om met Stoas Onderzoek te kappen. Stoas Onderzoek was een fijne, goed ingewerkte, deskundige club met een enorm potentieel. Maar Stoas Onderzoek paste niet zo goed in wat nu UP Learning heet. Ik besloot toen om alleen door te gaan in een eigen B.V. Mijn 25 collega's gingen naar vele windrichtingen - een sterke groep is nu bij de HAN terechtgekomen. Mijn reden voor een Aleingang was dat ik aan een welgekozen concept van onderwijsontwikkeling wilde werken. Dat was een project, waaraan je geen grote groep kon verbinden, vond ik. Bijvoorbeeld vanwege het risico en vanwege een specifiek imago. Ik heb mijn ideaal met beroepsonderwijs opgepakt en heb de zoek- en ontwikkeltocht op eigen doft voortgezet. Mijn voortgang is gelardeerd met gesprekken, trainingen, lezingen, studies, adviezen etc. Hierbij hebben oude en nieuwe contacten een rol gespeeld. Ik heb in februari 2015 een synopsis voor een boek gedrukt en er daar een paar van verspreid. Op de achterflap staat iets meer over mijn motief en hoever ik nu ben.

Citaat: U wilt als leraar graag grip op het verwerven van competentie en op de voortgang die een leerling maakt, de leerwinst. Door het in kleine stapjes aanreiken, verwerven en toetsen van te verwerven competentie, bent u al een heel eind op de goede weg. Als je bijvoorbeeld kleermaker wilt worden en je kunt perfect knopen aanzetten, wat is dan de volgende uitdagende stap? Het knoopsgat hoor ik u denken. Was het maar zo! Er zijn standaard zeven typen van vervolgstappen - betoog ik. De abstractie van de mogelijke volgende stappen is: “Wat is jouw … δ ?” DELTA is het beoogde, gerealiseerde of gemeten verschil; de leerwinst. Meten van leerwinst bij het verwerven van competentie was vijftien jaar geleden actueel. Toen is de basis voor DELTA gelegd. Nadat het onderwijzen van competentie op problemen stuitte, leek de interesse weg te ebben; denk aan bijvoorbeeld EVC. 
Het beroepsonderwijs en HRD zijn niet geholpen met een capitulatie. De overdracht van cultuur en in het bijzonder competentie in de zin van bekwaamheid of vakmanschap is onverminderd vereist. Waarom niet doorgaan op een ingeslagen weg? Ik bouw voort op 40 jaar ervaring met het begeleiden van leren van de praktijk. Ik was en ben een leraar met de onuitgesproken houding “in de klas doe ik wat ik wil”. De brochure, nummer 6 in een reeks, is bestemd voor leraren met dezelfde houding en ik zou willen zeggen: “Doe ermee wat u past.” 

In deze reeks verschenen eerder:
1. Hoezo competentie? (2008, 2009)
2. Verwerven van competentie (2008)
3. Agenda voor competentiegericht onderwijs (2010)
4. Beoordelen van competenties (2012)
5. 400 werkvragen bij reflectie op competentie (2009).

Publicaties afgeleid van deze reeks zijn:
1. Genoeg te beleven, maar nog veel te leren (2009), Groene Kennis Coöperatie
2. Delven in een goudmijn van ervaringen (2010, 2014), ROC Landstede
3. Najaarsadvies. Kwalificatiestructuur (2012), Politie Onderwijsraad.

De inzichten in bovenstaand werk heb ik in de loop van de jaren gevormd en verbeterd. De inzichten hoeven niet herroepen te worden, maar ik heb formuleringen in de reeks wel veranderd: zaken beter afgestemd, anders geordend en in grotere samenhang gebracht.

Ik studeerde landbouwkunde (Hoge Landbouwschool, Roermond), plantenziektenkunde (Landbouwuniversiteit, Wageningen), en onderwijskunde (Twente Universiteit). Ik werkte 12 jaar in scholen (vwo, Amersfoort; secondary education, Kasama; mbo, Roermond), 14 jaar bij het ministerie van Landbouw (onderwijsontwikkeling en ontwikkeling kennisbeleid) en 16 jaar als onderzoeker, trainer en adviseur, waarvan 8 jaar als zelfstandige. - Einde citaat.

J.W.G. Geerligs